Oorsprong en therapeutisch gebruik van onderdompeling in koud water

Oude oorsprong en therapeutisch gebruik van onderdompeling in koud water

De geschiedenis van onderdompeling in koud water gaat duizenden jaren terug, met bewijzen van het gebruik voor therapeutische doeleinden in oude beschavingen zoals de Egyptenaren en de Grieken. Hippocrates, een bekende Griekse arts, documenteerde het gebruik van koud water voor medicinale doeleinden en pijnverlichting. In de meer recente geschiedenis bestudeerden onderzoekers zoals Edgar A. Hines Jr. de fysiologische reacties op een onderdompeling in koud water, vooral met betrekking tot de variabiliteit van de bloeddruk. In de jaren 1960 verschoof de aandacht naar het onderzoeken van de voordelen van onderdompeling in koud water voor herstel na de training.

Toepassing van ijs: Traditionele Cryotherapiemethode

Het aanbrengen van ijs is ook een traditionele methode van cryotherapie. In de 19e eeuw werd ijs gebruikt voor pijnloze amputaties en operaties. James Arnott, een arts, introduceerde het concept om ijs te gebruiken om kankergezwellen te bevriezen, wat leidde tot de ontwikkeling van cryochirurgie. In de jaren 1960 kreeg het aanbrengen van ijs erkenning voor de behandeling van letsels aan het bewegingsapparaat. Onderzoeken toonden aan dat het aanbrengen van ijs de oppervlaktetemperatuur van de huid en de spiertemperatuur aanzienlijk kon verlagen, wat pijnstillende effecten had en het metabolisme vertraagde.

Toepassing van koude lucht: Introductie van Cryotherapie voor het hele lichaam (WBC)

De toepassing van koude lucht, in het bijzonder via kamers voor cryotherapie voor het hele lichaam (WBC), is een recentere techniek voor sportherstel. WBC houdt in dat mensen gedurende korte tijd worden blootgesteld aan extreem koude luchttemperaturen. De praktijk is eind jaren zeventig ontstaan in Japan en werd aanvankelijk gebruikt voor de behandeling van reumatoïde artritis en pijnbestrijding. Later won het aan populariteit in de sportwereld voor trainingsherstel, met claims over het verminderen van spierpijn, het verhogen van parasympathische activering en het bevorderen van ontstekingsremmende reacties. Gedeeltelijke lichaamscryotherapie (PBC) met behulp van draagbare cryotherapiecabines is ook een populaire methode voor herstel geworden, hoewel de werkzaamheid en veiligheid op de lange termijn nog steeds onderzocht worden.

Over het geheel genomen toont de geschiedenis van deze cryotherapiemethoden hun langdurige gebruik voor therapeutische doeleinden aan, waarbij onderdompeling in koud water en het aanbrengen van ijs een uitgebreidere historische achtergrond hebben in vergelijking met het aanbrengen van koude lucht.

Je kunt het volledige artikel hier vinden.